بررسی تأثیر ساختار سرمایه بر اندازه، نرخ بازده‌ سرمایه و سود هر سهم شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران (مطالعه موردی: صنعت دارو)

یکی از مهم‌ترین مسائلی که مدیران مالی باید برای حداکثر کردن ثروت سهام‌داران در نظر بگیرند، تعیین بهترین ترکیب منابع شرکت یا همان ساختار سرمایه است. معمای ساختار سرمایه از مهمترین مسائل مدیریت مالی شمرده می‌شود و حتی از معمای سود سهام نیز پیچیده‌تر است. هدف این پژوهش، بررسی یکسانی ساختار سرمایه‌ی شرکت‌های صنعت دارو و همچنین بررسی تجربی رابطه‌ی میان ساختار سرمایه با اندازه‌ی شرکت،نرخ بازده‌ی سرمایه و عایدی هر سهم می‌باشد. برای بررسی فرضیه‌ی نخست از روش آماری ناپارامتریک «کروسکال – والیس» و برای بررسی فرضیه‌های دوم، سوم و چهارم، پس از تشخیص نرمال بودن آنها از آزمون «کولموگروف اسمیرنوف» و برای آزمون ارتباط آنها از آزمون «ضریب همبستگی پیرسون» استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان می‌دهد که شرکت‌های موجود در گروه صنعت دارو در طول سالهای تحقیق (1388- 1386)، دارای ساختار مالی یکسانی هستند؛ همچنین بین ساختار مالی این شرکت ها و اندازه‌ی آنها ارتباط معنی داری وجود دارد. از طرف دیگر رابطه‌ی معنی داری میان ساختار مالی آنها با نرخ بازده‌ی سرمایه گذاری و عایدی هر سهم وجود ندارد